Bu ara çok sık rüyamda görüyorum. Ama hiç konuşmuyoruz, mesafeli duruyor ama etrafa da belli etmiyoruz.
Fakat her rüyada benim hissettiğim duygu onun benle konuşmuyor olması benle ilgilenmemesi, küs gibi bir tavır olması üzüyor beni. Canımı acıtıyor, son rüyadan da gerçekten acıyla uyandım.
Gerçi o sabah daha doğrusu gece enteresandı.
Kandildi. Akşam namaz kılmış, okumuş, tespih çekmiştim. Aklıma tabiki de gelmişti. Kuran’la ilgili yaptığımız bi konuşma. Kandil gecelerinde bazen kuran okuması falan. Hatta evde seccade görmem. Yatarken son girişine baktım mı hatırlamıyorum. 4’e doğru uyanınca yine kılayım, gecenin sakinliğinde kuran okuyum dedim.
Ve yine düşüncelerimdeydi. Baktım en son 20:44. Ama hep aklımda canlı. Bi daha baktım, yok. Okumaları bitirdikten sonra ezan okunmasına az bi zaman vardı. Yine baktım.
04:44
Telepati miydi, o da beni düşünüyor muydu, benim gibi bakmış mıydı en son ne zaman diye 🤔
Düşünceler düşünceler yani. Bi süre adının olduğu boş ekrana baktım. O da uyanıktı şu an. Ama hiç bir şey olmadı. İşte bu duyguyla yatınca gördüğüm rüyaya çok da şaşırmamak lazım.
Bu duyguyu atmam lazım içimden, o içimdeki beklentiyi durdurmam lazım 😬
İyiyim derken bir anda çok yoruldum diye ağlayabiliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Özgür bırak ruhunu