Sonra döşemesini değiştirmiş yine ilk geldiğinde beni çağırmıştı...
Çok renkli olan kumaşını panjurlar açılıp da ilk gördüğüm andaki tepkiyi merakla beklemiş "değişik" dememi uzun süre önüme getirmişti.
O zaman daha mı çok seviyordu beni?
Daha mı önemliydim?
Değişik dememin nedeni beğenmemek değildi aslında ki gerçekten de sonrasında çok sevmiştim.
Bugün nerden geldi aklıma bu?
Ablası yeni pek sıradan olmayan saç rengini gönderince bana beğendim dedim. Ki gerçekten beğendim yakışmış, taşımış.
Onu düşünüyordum az önce nezaketen beğendim demediğimi beğenmesem değişik olmuş derdim, sorabilirsin demek geçti içimden.
Ve sonrasında ordan buraya geldik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Özgür bırak ruhunu