fonda yine yonca lodi...
ne soyliycem bilmiyorum...
baglar koptu mu bilmem ama zayifladi o kesin -en azindan simdilik oyle gorunuyor-...
haftasonu temizlik yaptim, bos kalinca daha once duzgun yerlesemedigim dolaplari duzenledim. yani kendime hep bi'sey yarattim.
simdi bayram tatili geliyor, yapcak is de cikartamicam. mutfaga girip tatli seyler yapicam ama aslinda hep kocaman bir bosluk...
bagi kopardim ama artik kafami kaldirip etrafa bakmam goz goze gelmem gerekiyor insanlarla, ki bir seyler baslayabilsin...
durdugum yerde, kafami kuma gomdugum kafesimde birinin gelip beni bulmasini, mucize olmasini bekliyorum...
kader, sans elbette onemli ama insanin da bir seyler yapmasi lazim...
bugun bir hediye aldim meleklerden :-))
evlilik yildonumu icin meleklerden sik bir takim siparis eden arkadasima gelenler uymayinca benim kismetim oluverdi. ama giyip paylasamadiktan sonra neyleyim? ama kismet diyelim belki de o da yerini hazirliyordur oncesinde :-))
yillar once cok begendigim bi pijama takimi bi heves aldim. ama onu satin alirken onun gorecegi, onun oldugu bi yerde giyme gibi goruntuler hayaller gecti bilincaltimdan. sonra bilincli dusundum ama imkan olanak pek yoktu. ayni evde kalcaz da, uyuycaz da pijamayla oturcaz.
oldu...
ama oldu
bir ya da iki sene sonra bodrum'da iki gece ayni cati altinda uyuduk. pijamalarimizla yan yana omuz omuza oturduk...
yani olur mu olur...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Özgür bırak ruhunu