Değer verilmeye, önemsenmeye alışık olmayınca bünye…
Başkasına yapılsa akıl yürüteceğim çıkarımlar yapacağım şeyler benim için söz konusu kalınca dilsiz oluyorum.
Hayatımı başkalarının mutluluğu, huzuru için hep bir şeyler yapmaya, vermeye odaklayınca “sen ne istiyorsun?” Sorusuna cevabım bir çurpıda çıkmıyor.
Olsa iyi olur diyip istediğim ama olmasa da ben kendime bir bahane üretip olmayanı da kabul ederim modunda hep rölantide.
Bu sabah ki mesaj sonrasında sordum kendime bu soruyu?
Gerçekten ne istiyorsun?
Söyle dillendir.
Klasik yanıt evleniyim mutlu olalım mı?
Bu öğretilmiş öğrenilmiş olan
Bir kaç saat sonra verebildim ancak cevabı “sevgili olmak istiyorum”
Evlilik olur olmaz bilmiyorum,
Ama sevgili olmayı istiyorum önce
Yaşamayı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Özgür bırak ruhunu