Kovadaki balığa neler vaad ediyor bilinmez ama ben murlulukla ufukta ona bakıyorum.
Bugün çok hoşuma giden bir sözü ona gönderdim, beğendiğimi söyleyerek o da çok beğendiğini söyleyerek döndü.
Özlem aradan geçen zamanla değil, birlikte yapmayı istediğin şeylerin çokluğudır diye.
❤️
Özlem hiç bitmiyor. Ayrıldıktan sonra yazışmaya devam etmek, daha konuşacak çok şeyimiz oldığundan değil de nedir?
Hani denizde ayaklarımın mutlaka yere basabiliyor olması ile ilgili bir tedirginliğim vardı ya.
İlk kez bugün sürekli olarak ayaklarımın parmak ucunda dahi olsa değemeyeceği yerlerde dolandım.
Derindeki kayalıklara kadar iki kez yüzdüm.
Bu korkumu bağladıklarımdan özgür mü kılıyorum kendimi?
🙏🏻
Olduğum gibi sevilmeyi hak ediyorum. Kendime ve hayatıma sahip çıkıyorum. Daha değerlisi yok. O da dahil.
Hiç kimse ya da hiç bir şey hayatın amacı olamaz.
Sadece ben
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Özgür bırak ruhunu