5 Şubat 2018 Pazartesi

Terapi


Sakin sakin düşünüyorum...

Kendi kendime terapist gibi soru sorup, cevap veriyorum  terapist gözüyle cevaplarımı değerlendiriyorum.

Evet,

Ne oldu?

17 yıldır söyleyemediğim, söylesem de arada bir iki kelime söyleyip kaçtığım hiç bir zaman kendimi tam ifade edemediğime açıldım.

Ve hiç bir şey olmadı.

Geçen 85 gün sonunda sıfır temas, sıfır iletişim yani hiç bir şey, yani hiç olmamış gibi...

Peki, sen ne hissediyorsun?

Havada asılı kalmış gibi, o konuşmayı yaptığımız koltuktan hala kalkamamış gibi...

Bir anda her şeyi değiştirecek sihirli eli, sihirli sözcükleri bekliyor gibi...

Onu çok iyi tanıdığımı anladığımı düşünüyorum. Yıllarca bu hamleyi yapmamamın nedeni, arkamdan gelmeyeceğini bildiğim için kendimi bu sonuca hazırlamak için ötelemekti. 

Evet şimdi hazırdım ve yaptım.

Beni sevmiyor diyemem, seviyor ama o da benim gibi hayatta hiç bir şey için "onsuz yaşayamam" demez. 

Uğraşmaz.

Tutkuları yok.

Ama benim gibi kalbi ve mantığı bir arada çalışır da, hayatında yeni bir dönemi başlatma cesaretini bulursa içinde olur bu iş.

Çünkü onun kafasında bu iş sadece evlilik olur, sevgili değil

Dönüşüm süreci aslında 2 yıldır beni buraya taşıdı. En son Eylül’de yazdığım doğum günü notunda onun bendeki özetini yapmış sonuna da “en bi sevdiğim, hep yanımda olmasını istediğim” demiştim.

Hediyesini kargoyla gönderince “benden umudu kestin galiba” demişti.

Sonrasında ki ilk buluşma, yarım kalan değil de hiç başlanamayan cümleler. 

Bir hafta sonra ki finale taşıdı her şeyi.

Doğum günüm kritik eşik aslında; o tarihte hiç bir şey yapmaması aramaması benim gerçekleri kabullenme noktam olacak gibi geliyor.

Gerçi şu günlerde de daha netim ama o ruh ister istemez şartlıyor kendini o güne


devam edecek

Bi bakıyorsun tepkisiz, hissizim...

Bi bakıyorsun çok basit bir şey onunla geçirdiğimiz anları hatırlatıyor. Yani biz sadece arkadaş mıydık bu kadar çok duyguyu paylaşırken 🤔

Gecenin bi yarısında uyku tutmadığında 
Buluşcağımız günün akşamında sabahında ki yemek planları, alışverişler,  regl günümü benimle hesaplarken, oruç tutmadığım günlerin hesabını tutarken, şımarırken bana 

Şimdi hiç mi yapmıyor?

Aklına nasıl geliyorum acaba, özledi mi benim kadar?

Yoksunluk yaşıyorum ben 😔

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Özgür bırak ruhunu