hic bi yere yazmiyorum bu aralar
vakit bulamiyorum
diger taraftan ruhsuz oldugumu da inkar etmiyorum
ama bu sefer bezginlikten kaynakli degil, siradanliktan heyecansizliktan
aski, sevmeyi, onu rafa kaldirdigimdan olsa gerek...
dusunmuyorum, ozlemiyorum
sogudum sanki, yoklugunu herhangi biri olusunun gecisi belki
bir tek dun, pazar sabahi geceden baslayan ozlem dalgasi geldi, whatspta en son gorulmesine bakip anlam cikartmalar gibi
sabah ozlemim biraz daha artmisti, birlikte gecirdigimiz pazarlar dustu hatrima burnumda tutmeye basladi
yaziyim dedim bi insana ozlendigini duymak iyi gelir
whatsptan yazdim, soyledim
gecti :-)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Özgür bırak ruhunu