Çocukken gece yattığım pozisyonda sabah uyanırmışım. Yani hiç kıpırdamazmışım, deli gibi yatmazmışım.
Kendimi bir çerçevenin içine koymuşum
Uyurken bile kendimi o küçücük çocuğu o çerçevenin içine kıstırmışım.
Özür diliyorum çocukluğumdan
Ama o zamanlar başka türlüsünü bilmiyordum
Şükür ki bugün farkındayım, anlıyorum
Kendimi o sınırlardan kurtarıyorum
Sevildiğime de pek inanmadım şimdiye kadar
Mükemmel olursam, istendiği gibi davranırsan sevildiğimi düşünüyordum.
Gerçekten sevilmek nasıl bir şeydir?
Ne yapsa evet tmm seviyo beni diyeceğim?
Bunun tanımı yok
Çok şükür şu an yaşadığımıza
Günün nasıl geçtiye karşılık , sen naptın bugün
Basit ama çok değerli
Bu zamana kadar olana da olmayana da şükür 🙏🏻
Farkına vardığım, kendi değerimi anlamamı sağlayan bu sürece çok şükür 🙏🏻❤️
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Özgür bırak ruhunu