Çok tempolu, yoğun zamanlat yaşıyorum
Çok şükür kötü bir şey yok
İşim yoğun, seyahatler, programlar
Ama ruhen yorgun değilim çok şükür ki
Keyifliyim, huzurluyum, dinginim
O da bu temponun içinde bi yerlerde
Daha önce olduğu gibi olmaya devam ediyor
Yani onsuz olmaz
Belki ben bu koşturmada onu merkeze koyup etrafında dönmüyorum
Belki de onun yörüngesine girmemek için bu kadar çok koşuyorum
Bilmiyorum yani
Geçenlerde akşam yemeğinde konuşurken bi sabah ezana uyandığını ve kalkıp namaz kıldığını söyledi
Ama bir yandan da bu duygunun içine düşmesinden korktuğunu itiraf etti
Yani böyle bir anda insanın içine o duygu gelir de beş vakit kılar, dine fazlaca düşer ya
O da ondan korkuyor sanırım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Özgür bırak ruhunu