O arabaya trip atan

Bazen şaşırıyorum kendime...
Saçma ama her akşam yoldan karşıya geçerken garip bir şekilde beyaz bir mercedese trip yapıyodum
😂
Yani cidden saçma
Ama öyle anlamsız bir şey
Düşünsene her akşam aynı saatlerde aynı uerden karşıya geçiyorum
Aynı insanlar o saatte oradan geçiyor
Ve o beyaz mercedes’te ki adamın dikkatini çekiyorum
Ben het zamanki gibi soğuk ve güzel
Böyle bi bilinçaltı şeysi benim ki
Peki ya dün
Beklerken
İçimde çok kuvvetli farklı bir arabayla gelecek
Arabayı değiştirmiş olabileceği hissiyatı
Gele gele ne gelsin
😳
Gerçi bu durımla  birleştirmem bir sonraki gün o trip attığım yolu karşıya geçerken oldu
Ama ben şok

Ben diğer yarısıyım içinin
Bazen kurduğum cümle yaptığım şey onun düşündüğüyle aynı oluyor
Ki dayanamayıp itiraf ediyor
“Aynısını düşündüm”

Geçenlerde bulduğum 9 yıl önce yazdığı çok güzel bir yazı, iyi haftalar maili
O zaman göndermemiştim
Unutmuştum sonra da
Dün akşam eve dönüş yolunda görüp fotoğrafını çekip gönderdiği gökkuşağı
O yazısını hatırlattı bana
Gökkuşağıyla ilgili bir sonbahar yazısıydı
Onun yazdığı
Ben de onu gönderdim ona
Kendisinin bile hatırlamadığı, bu kadar güzel yazdığına kendisinin bile inanamadığı

Birbirimizin hafızasıyız, yarısıyız aslında

10 defa okumuş o yazıyı

Bana attığı bir mailde bu kadar romantik ve duygusal oluşu mu, nazlanışı mı, aramızdakinin arkadaşlıktan öte oluşunu fark edişi mi bilmiyorum

Ona bizi bir daha düşündürür, hatırlatır belki

10 ay sonra

Hafızamı kaybetmiş gibiyim...
Hiç bir şey hatırlamıyorum...
Ne olmuştu, kaç ay geçmişti, ne demiştim, ne demişti
Öyle boş ki içim
Garip bi boşluk
Hafta sonundan beri
Pazar günü zirve yaptı
Bugün ibre bi tık yukarda
Ama motoru çalıştıracak güçte değil
İlginç
10 aydır hiç bu kadar boş hissetmemiştim
Hatta bugünkü programı öksürüğüm ve trafik nedeniyle iptal etsem mi düşüncesi bile vardı
O kadar yani
Ömrü hayatımda mümkün mü onun tmm dediği günü iptal edelim demek düşüncesi geçmesi
O bile geçti
Normal bir arkadaşla buluşma
O kadar
Özledim kelimesinin karşısı bile boş
O notları yazan bugün burda aramızda değil
Tabi o onu görmeyi umuyorsa
Onun adına hayal kırıklığı olacak

Ya sonra...

Yazdıklarımdan farklı değil
Evet hafif bi çarpıntı vardı o ilk ana kadar
Arabaya bindim öptük birbirimizi
Bıraktığımız yerden devam
İki arkadaş havadan, sudan, ekonomiden konuştuk
Ben hala hafızası kayıp
Ama mide bulantısı, agresif bağırsak sendromu devam

Sonraki sabah...

Gece sanki uyuşturucunun etkisinden çıkmış gibi neler olduğunun farkına varma bi acı hissetme hali

Sürekli hatırlama

Bu sabah mutsuz, üzgün

Neye, niye onu da bilmiyorum

Gün

Günlerdir aramıycam hiç bir şey yapmıcam diyordum

Hatta daha dün

Madem arkadaşsınız neden kutlamıyorsun diyen arkadaşıma bile o kadar nettim ki

Ama bu sabah değişen profil resmi -üzerinde bir mum olan baklava-

Bi anda farklı düşünmeme neden oldu

Her an karşıma çıkan x bankanın 74. yılı, c partinin bilmem kaçıncı kuruluş yıldönümü, pilates dersime attığım imzanın karşısına günün tarihini atmak bile beni sabote ediyordu.

Aslında bayramda gelecek bir çikolatanın dün gelme planına rağmen bugüne ertelenmesi ve o çikolatanın yıllar önce bir doğum gününde Zeyrekhane’deki yemekle birlikte ona hediye ettiğim mavi kadife kutunun aynısı olması...

Evet hayat beni sabote ediyordu

Öğlen başlayan baş ağrım onun gerginliğinden miydi bilmiyorum ama kutlama mesajı gönderdikten sonra baş ağrımın olmaması açıklıyor sanırım

Madem normal arkadaş olmak için çabalıyoruz, kutlamalıyım dedim kendi kendime

Arayamadım ama unutmam mümkün değil diye yazdım

Sonra geçenlerde çektiğim yanan erimiş iki mumun fotoğrafını gönderdim

Bir de Evrencan Gündüz’ün söylediği Pervaneler şarkısının konserde çektiğim bi videosunu gönderdim. Doğum günü şarkın olsun diyerek

Şarkının sözlerine anlam yüklemek isteyene bolca malzeme, fotoğraf da ona keza...

O düşünsün, ben rahatım artık

Az önce de en yakın arkadaşı onunla bi fotoğrafını paylaşıp güzel şeyler yazmış.

Bi kez daha dedim. İşte Ben bu zor adama aşık olmayı seçtim.

Gerçekten zor...

Arkadaşı da demiş

“Çok anlatmaz kendini hatta hiç konuşmaz

Bırakmaz kimseye kendini çok kontrollüdür

İç dünyasına hiç giremezsin yaklaşamazsın bile”

Sadece arkadaşlığı isteseydim her şey mükemmeldi de. Ben fazlasını istedim işte

Zor Günler

Son 18 yıldır yılın en çok karın ağrısı çektiğim dönemine giriş yapmış bulunuyoruz.

Eylül 1

1-2-3-4-5-6-7-8-9

İlk kez bu sefer ne alsam diye düşünmüyorum

Ama onun yerine kutlamalı mıyım, aramalı mıyım?

Gel-gitleri var

Malum benimkinde n’apmadığı...

Yine ağlamaklı, hüzünlü, düşünceliyim

O gün ne hisseder naparım bilmiyorum

Bayramda son 9 aydır olmadığımız kadar yakın ve normal olmuş

Buluşmaya, birlikte kahvaltı etmeye çeyrek kalmıştık

Ama yine onun bitmeyen programları nedeniyle olamadı

Sonrasında da ben bi daha ses etmedim

Ki zaten bu hafta da aksiyonları vardı

Pazar günkü yazışmamız eski günlerdeki sıcaklık ve yakınlıktaydı

Yani ne olmuş ki, 9 aydır görüşmemiş miyiz

Ben itirafçı olup, yapamıyorum elini tutmadan dememiş miyim

Görüşememe nedenimizi açıklarken bütün günkü programını detaylı anlatması

Aslında onun da görüşmek istediğinin ama mucbir sebeplerden olmadığının özrüydü şüphesiz

Bu haftayı da temassız atlatırsak

Kutlamam heralde doğum gününü