Onun kullandığı bir arabada bi kaç kişiyiz geziyoruz. Ben yanında oturuyorum ama konuşmuyoruz. Sonra bi yerde arabada di'liz ama onu ve yanındaki burçdaşım, -eski eltim- onları ileri doğru itiyorum. Haliyle elimle sırtına dokunuyorum, ordan koluna kayıyor ve parmak uçlarımız temas ediyor. Yürürken bu sefer ben sağında kalıyorum ama kollarımız o kadar yakın ki ellerimiz gerçekten birbirini arıyor. Çaktırmadan değmek için, değiyor da hatta el ele tutuşuyoruz. Gülüyor.
Bizi resim zannediyorlar gibi bir şey söylüyor. Yanımızdaki diğer kişiler için.
Ben de gülerek sonra konuşuruz diyorum beline sarılarak.
Sonra arabayı benim kardeş kullanmaya başlıyor, bu sefer de o onun yanına oturuyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Özgür bırak ruhunu