Özellikle ilişkiler konusunda...
Ben zaten bir süredir niyet ediyorum, yeni bir hayata başlamaya...
Takılıp kaldığımdan sıyrılıp yeniden doğmaya...
Ama önce ona şükrediyorum, teşekkür ediyorum. Bunca yıldır yaşadığım kalp çarpıntısına göz yaşlarına sevme ait olma paylaşma hissine. O olmasaydı yaşayamazdım.
Evet belki çok uzun bir süre, ama böyle takdir etmiş yaradan. Helal ediyorum hakkımı...
Tabiki gönül ister ki bundan sonrasında da aynı heyecanı aynı sevgiyi hissedebileceğim, aynı coşkuyla saygıyla beni sevecek güzel bir ilişki yaşıyım.
Bana onunla kıyaslatmasın, ve her zaman dediğim hayırlısına nasib etsin.
Çok niyet ettim bu yüzleşmeye konuşmaya ama nasib olmuyor aylardır, akışta bekliyorum. Bilmiyorum belki de nasip etse bile ben o cesareti gösteremeyecek yine pısıp kalacağım.
Hiç bilmiyorum ama artık aksiyon almak istiyorum hayatımda durup bi on yıl bi on yıl daha geçmesini beklemek değil.
Sevdiğime dokunmak istiyorum, biz demek istiyorum,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Özgür bırak ruhunu