İki aydır kıvrandığım, doğurganlığımın işareti varlığının sancılı yokluğunun yıpratıcı olduğunu son iki ayda öğrendiğim...
15 şubat'ta bedenimin hediyesi oldu bana 😊
Evet kanırttı, canıma okudu, içimi çıkarttı ama olsun harika bir duyguydu.
Doktorumun verdiği tahlili de yaptırdım bu vesileyle. Doktorumun deyimiyle "östorejen bomba" 😂
👍🏼
Her şey yolunda...
İnsan hayatındaki önemli dönemeçlerden birini pek bi tantanasız pek bi sıradan geçirdim.
Gerçi tam bir ay önce o gün için ortadan kaybolmayı kimseyi görmeme kafasında olan biri olarak, gayet kendiyle barışık mutlu mesut. Arayanı da aramayanı da kabul edip bağrına basan bir sevgi kelebeğiydim 😍
Çünkü kendimi seviyordum, kendime hakettiği değeri verdiğim için mutluydu kendim ❤🍀
Henüz hiç mum üflemedim biliyo musun?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Özgür bırak ruhunu