Kendi kendime kimseye degil, ne kadar anlamsiz bi hayatim var kimse icin bi degerim yok, ruhumu sattim paraya sevmedigim bi iste yillarim gecerken hayat enerjime ait ne varsa aldi elimden her seyden vazgectim. Birakip git desem gidemezsin cunku hic bi'sey yapmamak bi'sey yapmaktan daha kolay. Arada bir icimdekiler birbirine girip kriz cikartmasa sorun da yok gul gibi yasayip gidiyoz.
Sonra her atar aninda sardigim sebep gosterdigim, seytan al karsina konus arkadasiz dostuz da ben sana o kadar da durust degilim sakliyorum yutuyorum yapmak istediklerimi perdeliyorum, opmek isteyip put gibi duruyorum. Bilesin...
Heee bunun sonucu acaba dener miyiz, birlikte olur muyuz di'il niyetim durust olalim. O kadar...
Bi suru para verip sana soylemem gerekenleri berber'e soyleyip agliom her seferinde, bi sacmalik var bu iste diye...
Berber'e gitsem mi dedim...
Gitsem ne diycek bana, soyliyceklerini uc asagi bes yukari tahmin ediom...
Ki ben de kendime yada benim gibi birine akil versem soylicekler ayni...
Haaa bir de bu inadina ask, askim var...
Adam evlenme teklif edio, yildirim nikah falan eridim, bittim.
Manyak gibi butun hafta fotograf, fragman bi haber kovaladim. İnternetten tekrarlarini izledim yani bildigin ergen modunda. Birbirlerine sarildiklari askla baktiklari fotolara hayran...
Bi bile hastalik icimdeki diger tarafa...
Berber'e soylesem ask hayatinda yakalayamadigin mutlululugu kendinle ozlestirdigin bu ciftte yasiyosun normal, normal dicek...
Ama yine de gittim berber'e...
Yine verdim parayi, yine agladim. Halbuki hic te aglama havasinda di'ildim.
Benimkine durustluk yapsam dememe simdi onceligin di'il diyerek gazimi kesti, hos onu yapcak yurek yok ya bende
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Özgür bırak ruhunu