17 Kasım 2015 Salı

Sade

Vazgecmeyi, kendimi inizivaya cekmekle bir tutuyorum sanki...

Sertap sarkisindaki gibi demli, dingin bos inan ki otesi; sakin, sade boyle en iyisi...

Su an kendimi dingin ve demli hissediyorum...

Sakin ve sade...

Ama yanlis bu, bunu da biliyorum...

Ama ben duygusal bir baligim....

Gozyaslarimla gol yapip yuzmeyi seviyorum...

Bulucaz bi yolunu biliyorum...

Baslasin ya da bitsin dedigimiz baslamadigina gore bitmeli...

Kendimi eksik ve ezik hissettigim, hep yenik saydigim bu hikayede yer almamaliyim artik...

Zaten her gecen gun biraz daha uzaklasiyorum gibi geliyor...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Özgür bırak ruhunu