Bazen Dank Ediyo Ya Bana...

yine etti...

ben hep beni olduren sindirenin is hayatim oldugunu soyluyorum ya, halbuki sevdigim adam da bana ayni seyi yapmadi mi???

olmak istedigimi vermedi bana, ama elini de hep ustumde tuttu ondan kopamiyim uzaga gidemiyim diye. hep bi kol boyu mesafede ama hep orda tuttu.

ben de, sukur buna istedigim olmasa da oldugu kadar dedim. vazgectim kendimden, istediklerimden...

yaniii????

isimi nasi surdurmeye devam ediyosam onu da devam ettirebilirim alismis sindirilmee bu bunye sinik sinik yasar gideriz.

ama once benim bu dank'i bi iyice idrak etmem lazim.

bu aksam bu kadar trafik olmasa, az once yazdigim blog yazimi yazmasaydim, pesinden duygularimi biraz kurcalamaya kalkmasaydim dank eder miydi bilmiyorum.

umarim 8'deki pilates dersime yetisebilirim, cok fena bu aksam :(((

Bir Garip Rüya...

İş yerinin yakınlarında şimdiye kadar hiç kullanmadığım yüksek taş duvarların arasından aşağaıya doğru inen bir merdivenden iniyorum.

indiğim yer Ortaköy'müş...

Ne kadar yakınmış aslında öğlenleri bile gidilebilir diyorum içimden...

merdivenin sonunda ulaştığım yer olsa olsa Ortaköy'ün 300 sene önceki hali olabilir.

sol tarafımda alçak ağaçlar, çimenlik bir yol arasında toprak yol ve yol üzerindeki bir bank...

karşımda deniz, o kadar sessiz sakin ki ortalık hafif puslu bir hava ama ne soğuk ne ürkütücü...

göl gibi durgun bir deniz, gemiler var üzerinde

hafif karanlık sağ tarafta ördek çiftliği gibi bir yer

güneş tutulması, bilinçaltı, rüyalar anlamlı mıdır bilmiyorum

Blogger

Blogger kimligimi oteki tarafta biraktim...

aslinda kimligimi degil, yazmayi...

bu sabah 18 mart icin bi fotograf aramak icn girdim, gezi yazilarim arasinda dolanirken buldum kendimi...

kendimi ozlemisim, gozlerim doldu...

su anki kadar ruhsuz olmamisim o zamanlar bile...

kendimi hapsetmemisim duvarlarin arkasina...

 

simdi yazmaya nielyetlendiklerime sansur uyguluyorum, oraya di'il gelip buraya yaziyorum.

burasi da ayri ama orasi benim lk goz agrim, benim...

yazmaya baslamaliyim oraya da...

kirmam lazim kendimi...

Siki siki simsiki

kendimi cok sikiyorum, kasiyorum, her gecen gun de siddetini arttiriyorum sanki...

en basidinden dans etmek en sevdigim sey olmasina ragmen, oyle gerginim ki her an dans ederken boynum sirtim agrior...

birine anlatsan guler, ben de kiziyorum kendime...

sadece dans degil her konuda boyle, kafamda olusturdugum anlamsiz mantiksiz kaliplarim var.

susmayi, tepkisiz kalmayi marifet saniyor kendine...

napcaz bu bakalim bu benle???!

Iyiyim

dun aksamin uzerine bugun bunu yazmayi borc bildim...

cok fenaydim dun aksam :-((

gorumcem yazdi o sirada acikca soyledim agladigimi, sakinlestirmeye calisti beni...

zaten pilates dersime gidiyordum, hocama da acima bugun bana deyince gozyaslariyla akittigim zehir etkisini kaybetti...

gerci hala kendimi sorgulamaktan ve suclamaktan vazgecmis degilim ama n azindan kriz gecti...

kendimi sevdigimi kendimle barisik oldugumu soyluyorum ya, aslinda yalan soyluyorum galiba...

kendimi affetmiyorum, elestiriyorum, tmm yaptigi her seyi kabul ediyorum ama dirdirci kadinlar gibi konusuyorum da...

benim bi kendimi affetmem oldugum gibi kabullenmem lazim...

pms yine

bir gun basima bi'sey gelirse, alip basimi gidersem bil ki pms'dendir...

son iki seferdir resmen canimi alicak, ruhuma yaptigi eziyetin haddi hesabi yok...

yorucu bi haftasonundan sonra dun gece 10'da yattim aslinda yazacak cumlelerim vardi yine ama tek kelime yazmadim simdi de hatirlamiyorum...

ama bugun ku cilgin dusuncelerimi paylasabilirim...

bu ay odedigim kredi karti ekstrem aslinda nasil sakir sakir para harcadigimin ispati, o cok birakmak istedigim hayat sagliyor bana onu odemeyi :-((

ilk basta bundan vazgecebilecek misin? bir ay harcama bakalim her istedigini alma, nasil olucak...

evet ilk once bu asamayi gecmem lazim...

sonra koydeki evin alt katini yapip orda yasamak fikri geldi aklima, duz ayak bahceye acilio, su an harap, tadilatla istedigin gibi yapabilir yasayabilirsin... 

nasil hayat???

valla cok cazip gelio su an:-))

biraz enine boyuna dusunmek istiyorum bu konuyu

sonra bi terapi grubuna gitmek istiorum, drama dersi belki cok asosyal geliyorum kendime ozellikle boyle toplantilar sonrasi...

gulumsiycem ya alt tarafi gulumsiycem zaten insanlar kapmaya hazir... oysa ben kimseyle goz goze bile gelmemeye calisiorum...

mesela parti...

susleniyorum, pusleniyorum, bakan bi daha donup bakio ama ben gidip bi kosede oturup kalmayi tercih ediyorum, e oturcaksan dans etmeyeceksen niye geldin...

yanlislari biliorum da dogrulari yapmak icin sifir caba...

sanirm nefret ediyorum su an kendimden, kendime oyle duvarlar ormusum ki bir yanim cikmak istiyor bir yanim o gvenli duvarlarin icinde kalmak istiyor...

sonra yine basa donuyorum, sevmedigim bir isi yapmanin bedeli karsiligi ruhumu ben oldurdum kime kizayim???

bosuna gozyasi dokme simdi gercekler ne yazik ki...

biliyorum dogru soyledigimi ondan agliyorum aslinda...

yine jung'a bagladim, gomun beni toprak butun her seyi beni parcalasin sonra yeniden dogmak...

off yaaa

kotu ruh halim :-((

kendi dusuncelerim kendi hosuma gitmiyor, aklimdan gecenler bazen urkutmuyor degil beni...

su an katila katila aglamam dahil...

yazarken zehrimi akitiyorum, o akarken gozyaslarimi da katiyorum yanina...

zehrim biter insallah :-((