İlkokulda çok yakın 2 kız arkadaşım vardı.
Biri son derece sakin tatlı bir kız, diğeri hırçın özellikle okulun ilk yıllarında sürekli tartışırken tokat atan.
Annesi de çirkin, öğretmene pahalı hediyeler alan o zamanın sınıf annesi havalarında sürekli okulda öğretmenle yakın olan kötü bi kadın. Oysa kocası yani arkadaşımın babası da onun tam tersi nazik, dünya iyisi bir adamdı.
Bu kadının beni köşeye çekip azarlaması, -ki o da beni sevmez kızının dengi bulmaz, diğer arkadaşımızı severdi beni onlardan uzaklaştırmak isterdi- vardır hatıralarımda.
5 yıl ilkokul boyunca o kadınla çok kez karşı karşıya geldim.
Kızıyla tokat sorunumuzu çözmüş güzel zamanlar da geçirmiştik. Hatta okulun arka bahçesinde birlikte arkadaşları toplayıp şarkı söyleyip dans ettiğimiz bir gösterimiz bile olmuştu.
Sonra o özel okul vs. Ekonometri’yi kazandı ama hep gitar çalıyordu. Müzik daha çok ilgilendiği bir şeydi ve gitar çalıp şarkı söyleyen biri oldu. Beste de yapıyor. Ama bence sesi hala ilkokuldaki gösterimizden çok ileri gidememiş.
Neyse instagramda takipteydim. Geçenlerde geçmiş yaralarımı bulup sarmak üzere düşünürken bu olaylar geldi aklıma. Ben neden takip ediyorum ki onu dedim.
Onu görmek ben farkında olmasamda içimdeki çocuğa mutlaka o günleri hatırlatıyordur. Silelim hayatımızdan dedim. 👍