Nisan’da yazmışım en son…
Günlük hatta artık gecelik diyebileceğim düzenli yazma eylemim kağıt kalemle devam ettiği için haliyle burası geride kalıyor.
Yok yine günah çıkarmayacağım. Affet beni demeyeceğim.
Çünkü ortada suç yok, eksik yok.
Geçen kısmın özeti de yok.
Mutluluk var, huzur var, sevgi var, sorgulamadan, neden sonuç ilişkisi kurmadan yaşamak var.
Hayalini kurduğum şeylerden biri gerçekleşti.
En yakın arkadaşımı ve eşini, evimizde ağırladık. Çok keyifli ve güzel bir gündü.
Özeni, doğallığı, samimiyeti onu daha da çok sevmeme neden oldu
Daha nicelerine inşallah.
Ruhum, ruhlarımız konuşuyor bunu gerçekten hissedebiliyorum. 🙏🏻
Kendini sevme mevzusu çok önemliymiş anladım.
Aydınlanma zamanı bir şeylerin farkına çok net varıyorsun ona göre hareket edebiliyorsun da, bir süre sonra unutuyorsun.
Yani sökme akıl yedi adım oluyor.
Zaman geçtikçe o deli coşku, heyecan yerini sakinliğe bırakıyor.
Misal bu arkadaşlarımı ağırlama mevzusunda evde ağırlama teklifi ondan geldi. Normalde dışarda program yapıyorduk. Programın her detayını planlaması, yarım ağız teklif yapmaması hatta benim hiç üstüne düşmememe rağmen yapması o akşam gerçekten mutluluktan uyuyamama neden oldu.
Bir hafta sonrasınaydı program.
Çok ama çok sakindim, en ufak bi gerginlik tedirginlik hissetmedim.
Birlikte çok güzel misafir ağırladık. Düşünmek bile hala gülümsetiyor.
Gecenin sonunda eve döndüğümde onun bana attığı emoji hislerimizin karşılıklı olduğunun göstergesi bence 😘 (emoji buydu yani)
Hoş bir eş anlılıkta, mutfağı toplarken aynı anda buzdolabının kapağını silme hamlesi yapmamız oldu. Ama ben dolaba daha yakın ve o benim arkamda olduğu için amacı gerçekleştiren ben oldum. Ama halimize gerçekten çok güldük.
Bana olan sevgisini sorgulamak, ölçeklemek hep bi ispat içinde olmak yanlışını yapıyormuşum ben. Bunları bıraktığım günden beri, sevgisinin tadını çıkartıyorum ❤️
Ben organizasyon yapıyor hep ben çabalıyorum derken tiyatro biletleri alıp, gidilecek yerler gönderen yemek planları yapan o.
Belki de şimdiye kadar farkında olmadan ben hep onu uzakta tutmuşum, kendimi değersiz sevilmeyen kılarak.
Ama daha yolumuz var. Birlikteyken biraz daha kendimi sevmeliyim ❤️
Neye şükrediyorum biliyor musun?
İyi ki ben bu farkındalığa ulaşmadan sevgili olmamış, evlenmemişiz. Zira ben kendini adayan, kendini yok sayan sonrasında da sınırsız verişin asla karşılığını alamadığını düşünen olarak çok mutsuz olurdum.
Şükür bugünümüze
Seni seviyorum. (Me)
Seni seviyorum (He)
