Camdaki kızda Nalan’ın ağlaması sessiz ve içli canını çektirdi farkındayım.
Öyle ağlamayı seversin sen
Kimse görmeden içinden taşan duygular
Ben neyi bahane ettim
Emekli hayatına hazır mıyım, aynı evin içinde sürekli ne kadar götürürüz
Ben kendimden endişeliyim
Yarım asırlık ömürde bi odam bile olmadı
Kendi hayatım var mı gerçekten
Ne kadar da yaşıycaz, ne yapıcaz
Zaten onunla da irtibatımız yok
Esas sorun bu mu acaba
Olmuyor ne kadar olumlasam da, niyet etsem de, seçsem de
Günlerce yazmamak iletişimde olmamak çok mu normal
Tmm kesin bizden olur deyip şansımı denediğim zamanlar gibi, yine kapılıp gitmiştim uçuyordum bulutlarda
Noldu?
Ghostluyo (yasak elma’dan öğrendim bu tabiri)
Aynen o
Her kayboluş sonrası eskisinden daha yakın oluyoruz ama sonu çıkmaz sokak her seferinde
Benim sabrım mı 7. Evdeki plutonum mu bilmem hep aynı yere döndürüyor beni
Tedavisi kendine daha çok değer vermekmiş
Ben değer verdiğimi sanıyorum kendime ama yoksa bilmiyor muyum?
Velhasılı kelam sıcak sıcak bir su yolu olup aktı gözyaşlarım yastığa
Önce sol gözümün dış köşesinden, sonra sağ gözümün iç köşesi ve sağın dış köşesiyle devam etti
Coşkulu ama krizlik değil
Dahası ruhumun hırçınlığıyla gaza geldiğimi dizinin kışkırttığının farkındayım
Kendimce haklı sebeplerim de var, ama başka taraftan baksak o kadar da güçlü değiller
Ağlamak istedim bu gece
Nur Sürer’in dizideki replliklerine, Feride’nin günah çıkarıp çekip gitmesine
Nalan’ın sessizce ağlamasına
Sevgilim diyemediğim
1,5 aydır minimum iletişimimize
Ona olan özlemime
Bu akşam görüşürmüyüz acaba umudumun boşa çıkışına
Kapısını kapatacağım bir odam olmamasına
