Dolunay, Pms birleştiğinden olsa gerek duygusal, hassas ve gerginim
Artık bana ait olmayan işin ilerlemeyişi, oradaki çözümsüzlük ve artık ait olanın çaresizliği…
Onun başına kalmasının nedeni benim orda olmamam, ben orda olsam benim yaşayacağım çıkmaz
Hele son dönemdeki işten çıkarılmalarla benim orada sıkışıp kalmamın kaçınılmazlığı
Ya köprüleri yakacaktım ya da delirecektim
Şu anki pozisyonumda yaşananları uzaktan izlemenin vicdan azabı.
Hayattaki hep orta yolu bulan fedakarlık yapan verici insan, kendini düşünüp zamanında harekete geçen o cenderen kendini kurtaran suçluluk hissediyor
Herkesin hayatı yolu kendine
Gitmene izin verselerdi bu süreci bilmeyecektin
Gitmediğin için de duygusal olarak sıkışmış hissediyorsun
Ama kabul edelim ki günün sonunda şükrediyorsun bugüne 🙏🏻
Cesaretine, gücüne,
Gönül cephesine geçiyorum…
Bugün akşam görüşelim yemek yiyelim teklifi yapıyım diye geçti aklımdan fırsat olmadı, belki de yeterince motivasyonum
Akşam üzeri de yukarıda bahsettiğim duyguları tetikleyen konuşmalar olunca içim darlandı, üzüldüm.
Yemekten sonra yürüyüşe çıktım.
Aradım o sırada açmadı.
Sonra da dönmedi.
Arama nedeni bulmaya çalıştım kendime.
Onu aramak için bahane buluyorsan bu nasıl bi yakınlık?
Özledim
İçim daraldı ve bu hissettiklerimi anlatmak dertleşmek istedim.







