İki haftalık tatil bitti…
İş başı yarın…
Yenilenme, tazelenme, güç toplama, iyileşme ne yazık ki olmadı…
Üstelik minor yada major depresyonun kıyılarında dolaştığımı hissediyorum.
Değersizlik hissi baskın
Yetersizlik de çabası
Yani şu gün göçüp gitsem yaaa daha şunu yapcaktım diye hiç bi’şeye vahlanasım yok
😔
Ateş basmaları hafifledi gibi iki saatte bir uyanıyorsam ne kadar gerçekçi bu bilmiyorum 🙄
Kafam boşalmadı
Beni tetikleyen nedenleri düşünüyorum, bulmaya çalışıyorum. Berber’e gidip 700 belki de 1000 tl vermeden bu işi çözmem lazım
Uzun uzun yazamıycam, aslında yazsam Berber’e bir saat anlatır gibi yazsam ilk seansı bedavaya getirmiş olurum.
Zor bir dönemden geçiyoruz hepimiz
Benim birikimime güvenip erken emeklilik planım için dillendirdiğim vadenin sınırlarındayım
Birikimime güvensem de maddi kaygılarım var, köşede parası olmayıp borç harç hayatını devam ettiren insanlar kadar cesaretim yok
Bir yanım boşver olduğu kadar olur sakinliğinde 15 gün boyunca şirket yazışmalarından uzak dururken bir yanım ayıplıyor ya da panikliyor. İzindeyken bağlanıp toplantılara girenlerle kıyaslıyor. Yani o cool duruşunun arkasında tedirgin ve yetersiz hissediyor.
Belki de genetik kodlarından gelen, bebeklikten getirdikleriyle herkesin hayatını kolaylaştırma dürtüsü çekişmede. Kendi kendini ayıplıyor
Yaş 40’ların üzerini aşınca ebeveynlerle bu kadar bir arada olmak yıpratıyormuş insanı…
Sevdiklerinle arana özleyecek mesafeler bırakmak ilişkileri daha sağlıklı yapıyor belki de…
Ruhum huzursuz o kesin
En olmadık kabuslarım hortladı desem
Kabus değil de o dönemde travmatik -ki kesinlikle- yaşadığım olayın detaylarına kadar hatırlamam -ki gerçekten öyle bir şeyin varlığını tamamen unutmuştum- hatta karşı tarafla bir kaç sene önce aynı ortamda bulunmama rağmen bile hatırlamadığım detaylar
Bugünkü hayatımda olmayan, olmasını istediğimi söylediğim ama belki de bu travmalar nedeniyle kendimin sabote ettiği özel hayatım
Çok dolu ve karışığım işte
Ve neresinden yola koyacağımı da bilmiyorum
Yola koymaya gücüm yok
Doktorun verdiği ilacı içip unutmak ya da mutluluk hormonuyla bastırmak kolay olanı
Bu ateş basmalarıyla birlikte kalp çarpıntısı ve nefesimdeki düzensizlik anksiyete mi acaba diye düşündürüyor
Aklıma beni huzursuz eden konular geldiğinde ateşimin yükselmesi destekliyor bunu
Gündüz daha rahatım ama özellikle gece başımı yastığa koyunca gelen çaresizlik
Allahım sen bana yardım et
Tatilde fark ettim de şükretmeyi bile unuttum ben
En sevdiğim yerde dolunayda şükretmeyi fark edemeyen ben
