Seni seviyorum, benimle evlenir misin?

😂

Kıyıdaki laserin ışığını gördüğümüzde köprünün altına yazı yansıyolardır dedi.

Sonra "seni seviyorum, benimle evlenir misin?" Dedi

Şaşırdım

Öyle mi yazıyo? Dedim

Öyledir heralde dedi

Nedense o kelimelerin gerçekten ona ait olduğu hissine kapıldım bir an.

Çünkü o an ki konuşmanın rahatlığından farklı düz bi ses tonuyla, sanki söylense nasıl olur gibi geldi bana.

Belki ben öyle hissetmek istediğim için öyle gelmiştir.

Güzeldi...

Gerçi ben de bugün sağlam bi kompliman yaptım. Tatli yemememe, belki seninle sohbet çok tatlı geliyodur. Tatlı limitimi senle doldurdum dedim. Overdose olmamak için yemiyosun yani dedi gülüştük

😊

Değer

Bazen insanın hayatında yaşadığı bazı şeyler kendi değerini daha iyi anlamasını sağlıyor.

Dışardan bakınca kendine hakkaten ya ben buyum aslında diyorsun.

Lise'de herkesin tembeller gider o bölüme etiketlemesine rağmen edebiyatı seçtim. Ailem de müdahale etmedi kendi kararımı kendim verdim.

Daha eskiye gidersek ilkokula 5,5 yaşında başlamak ta benim kararımdı.

5,5 yaşında çocuğun nasıl kendi kararı olabilirdi? 🤔

Kim yönlendirdi?

🤔

Kardeşim 3 yaşında annem ancak onla ilgilenebilir. Ablam ilkokula gidiyo onla mı ilgilensin? Bana hadi sen okula başla diycek durumu yok.

Evet yani benim kararım.

Ya ilkokul 1'de ki şiir seçmeleri...

Adaylar arasında olmadığım halde gidip seçmeye girip seçilmem.

Evet ben kendi kararlarını verip uygulayan biriyim.

Neyi isteyip istemediğimde çok netim.

Tıpkı bugün o yeni tanıştığım kişiye biz olamayız dediğim gibi.

Ve hiç bir şey yapamayıp gidemediğim var bir de 😊

Demek ki zamanı gereği değil...

Hayatta bana öğreteceği yaşatacağı tecrübeler var ki, bi karar alıp yürüyüp gitmiyorum.

Bugün farkettim ki, hatırladım ki hayatımda gerektiği zamanda gereken kararları cesaretle alabilen bir insanım ben.

Teşekkürler kısa süreliğine  hayatıma giren kişi, kendime kendimi hatırlatmama yardım ettiğin için.

Teşekkürler ❤️

Uzaklaşmak İsterken Yakınlaşmak

Malum adayımız pazar ve pazartesi mesajlarıyla iletişim kurmaya çalıştı. Kısa cevaplarla ve müsait olmadığımı yazarak çoğunlukla geçiştirdim.

Oh ne güzel bugün yazmadı derken dün akşam üzeri aradı

Yine çok müsait değildim, sonra konuşalım dedim

O telefonu kapattıktan sonra aklıma sevdiğim geldi. Sesini duymayı ne kadar özlediğimi farkettim.

Sesi geldi kulağıma.

Böyle zamanlarda, görüşmelerde yeni tanıştığım insanlarla mutlu olmayınca ona özlemimin daha bir arttığı kesin.

"Yüzün kimle gülüyorsa, gönlün ona aittir" diye bir cümle okudum geçenlerde bir yerde.

O kadar doğru ki...

Eee bu kadar özleme dayanamayıp aradım :)

Sesini duymak gerçekten susamışken su içmek gibiydi. İçim ferahladı. Keyifli bol kahkalı konuşma sonrası haftasonuna bir iftar opsiyonu koyduk.

Opsiyon nedeni de benim regl olup olmamama bağlı. -ikimizde oruçlu olmak zorundaymışız-

Allahım ne utanç verici :)))

Bu konuşmanın detaylarını yazmıcam ama gerçekten çok komikti.

Aslında teknik olarak şu günlerde olmuş olmam lazım ama olmadı işte. Bu kadar net konuşuyoruz yani hakkında.

Zaten her sene ramazanda bunun muhabbeti mutlaka döner aramızda. Benim oruçlu olmadığım gün sayısını bilir.

Bu keyifli muhabbetin üzerine enerji toplayarak aradım adayı.

Arayı uzatmak istemiyormuş, bi iftar daha yapalım dedi.

Ben yine ramazanı bahane ederek, ramazandan sonra görüşmenin daha iyi olacağını söyleyip öteledim.

Bu öteleme başımdan savmak için değil, çünkü kendisine fırsat vericem.

Haaa olmıyacağını biliyorum ama bi de bunu denemek istiyorum.

Benim bu yapıcı tavrımdan annem çok memnun. O da olmayacağını biliyor ama ablam gibi saçma sapan bir şekilde kesip atmadığım için.

Yani yarın öbür gün bana diyemez ki; sen ona takılıp kalmıştın kimseye şans vermedin. Gerçekten olmadığını kabul edecek.

Ruhsuzun Detayları

Yine de not düşelim buraya, şu randevuyu

önerdiği mekan kebapçı ve burnumun dibi bi yer -çünkü en iyi bildiği yer orası-, ben kabul etmeyince gelen yaratıcı öneri Kanyon.

ama onda da, için, pek bilmediği için mekan seçimini bana bıraktı

Bi kere benim oruçlu olduğumu biliyor ve randevulaştığımız saatte hala gelmemişti, haliylen ben oturuyorum dedim telefonda.

Tabi ki beklemeden siparişimi verdim.

Asosyalim itirafı ondan geldi.

Vesile olan arkadaşa da söylediğim gibi "hayat kebap ve maç arasında geçmez, en azından geçirenle ben geçiremem"

Klasik türk erkeği dedi.

Haklı.

Ama ben bu çarkın içine niye gireyim? -aşık olmayı tüm bu söylemlerin dışında tutuyorum. Onda söylediğin her şeyin aksini yapma hakkına sahip insan-

Genel kültür, coğrafya 0

seyahat 0

tatil en son 2 sene önce

spor, eskiden varmış bir iki şey sakatlanmış bırakmış

anne baskın bir aile yapısı

tmm bizde de ana erkil bir yapı var

ama bunda anne baba birlikte olmasına rağmen baba tarafı tamamen saf dışı bırakılmış

baba ile ilgili bir travma kesin var, işi buna bırakmış başına yıkmış sanırım

yani konuşacak pek bi konu yok gibi

neyse hesabı ödeme ve eve bırakma ısrarı geçer not aldı

ama ben evin köşesini dönene kadar beklememe kanaat notunda negatif olarak etkileyecek o kesin

haliylen kıyaslanıyor

ama olabildiğince objektif olmaya çalışıyorum

O sevdiğimi de böyle tanımasaydım ve bu buluşma onunla olsaydı diye tamamen nötralize ederek değerlendiriyorum.

Farkındaysan mesela hiç tip konusuna takılmıyorum. Çünkü onunla da böyle tanışsaydık tip asla artı puan olmazdı. (bkz. spor hocamızın "ama sen çok güzelsin" çığlığı")

bu kadar detaylı değil ama bu gündemden haberi olan ve detayları merak eden arkadaşlarla notlarımı paylaştığımda "aman boşver" dedi herkes.

Kendini beğenmişlik yapmak istemem ama şimdi benim gibi bi kadını yanında görmek istiyorsa onun bir şey yapması, kendini geliştirmesi bana yaklaştırması lazım.

Heee onun görüşü neymiş benim hakkımda. "tanımak isterim" demiş.

Pazar günü napıyorsun, hafta sonun nasıl geçiyor diye yazdı.

Dışarlardaydım öyle cevap verdim.

O da annesini bir yere götürmüş.

Anne bağımlılığı baskınlığı ben de alarm zillerini çaldırıyor nedense

Bu arada benim kardeşim de pek hatta hiç sosyal değil. Ama kültürlü, kendini geliştiriyor. Yani bi kızla oturup konuşacak bir şeyler bulabilir.

Ruhumun sahibi var

Şükrediyorum Allah'a bana onunla yaşattığı duygular için...

Gerçekten aşk başka bir şey

Ben onu ilk gördüğüm gün tanışmadan konuşmadan göz göze bile gelmeden aklımın belki de kalbimin bi yerlerine dokundu.

Sonrasında yıllardır yaşanan onca duygu geçişi

İyi ki hayatıma girmiş, iyi ki var.

Bu girişten de anlaşılacağı üzere çok verimli bir tanışma olmadı. En azından benim açımdan.

Hep mi asosyal denk gelir

Sanırım bundan sonra beni biriyle tanıştırmak istediklerinde ilk sorum bu olacak.

Her şeye rağmen yapıcıyım, arkadaşça görüşürüz dedim

Etkilenmedim, beni etkilemek için bir şeyler yapması lazım dedim

Diğer yandan annemin nezdinde; benim O'na takılıp kalmadığımı başka insanlara şans verdiğimi ispatlamış oldum.

Gerçi annemin O'na içerlediğini, aslında bu başkalarıyla görüşmem yerine neden onunla olamadığımıza üzüldüğünü hissediyorum.

Ki bu olay ortaya çıktıktan sonra annesini rüyasında görmesi de, randevum sonrasında yine konunun gelip ona bağlanması da düşüncemi destekliyor.

Bi yandan da düşünüyorum böyle insanlarla karşılaşmam ona haksızlık etmemem için arada bir gelen hatırlatmalar mı acaba?

Kıymetini bilmiyor değilim aslında, ama bazen o kadar uzaklaşıyoruz ki ben de kendimi korumak için onu kötülüyorum kendime.

Diğer yandan annemin de aynı savunma mekanizmasıyla, kardeşinin daha önce onun için söylediği konuşmaz, hiç bi şey beğenmez gibi olumsuz sözleriyle belki de "anlaşamıycaktınız" demesi nasıl yorumlanır bilmiyorum.

Aslında randevuyu anlatmam gerekirken ben yine döndüm O'nu yazıyorum di'mi?

Evet bu sabah yine içimdeki "özledim" diyordu.

Evet evet bu randevular beni ona daha fazla itmekten başka bir şey yapmıyor.

O'nunla yemek yiyemeyen ben, üstelik ramazan olmasına rağmen kendimin de şaştığı bir yeme performansı göstermem yine incelenmesi gereken bir bilimsel konu.

Bir kez daha hakkımızda hayırlısı deyip akışa bırakıyoruz

Hayırlısı

Ruhsuuuuuuz

Yani ben...

Yaklaşık yarım saat sonra yeni tanışacağım bir adamla yemek yiyeceğim. Ama zerre heyecan yok bende.

Makyaj yaptım, parfüm sıktım.

Arkadaşlarla öğlen yemeğine gitmekten farkı yok.

Aaaaah aah,

bu mide ne kramplar yaşadı, eli ayağı buz kesti

bugün bile bu program zatı muhteremle olsaydı eminim o kalp yine çarpardı

tamam artık o da eskisi gibi çarptıramıyor ama en azından ruhum olurdu

Gerçi ruhsuz olmak iyi sanki

ama etrafımdakilerin heyecanını gördükçe ben de bir gariplik mi var diyorum.

Malum şahısla ilgili bir pişmanlık, aklı kalmalık bir durum yok

çünkü gerçekten yok, olmayınca olmuyor, zorlanmıyor

hayırlısı hayatta her şeyin

Allah'a sığınıyorum sadece

sevdiğim ve beni seven, saygılı bir ilişki yaşatmayacaksa ben kalırım yalnızlığımla

Yeni

Yeni bir şey mi acaba demek için erken daha...

Geçenlerde karşılaştığım eski bir arkadaş beni kafasında birine eş bulmuş.

Ne dersin, var mı biri hayatında dedi?

Yok dedim.

Neden olmasın tabi ki olabilir ver telefonumu dedim.

Henüz arayan soran yok, bakalım ne olacak?

Biri olursa o ne olur ne hissederim demiyorum bile çünkü o kadar yok ki...

Arada bir onca yıl diye bir durup düşünüyorum. Ama böyle olması gerekiyormuş diyorum sonra geçiyor.

Aday hakkında nerdeyse hiç bir şey bilmiyorum. Çok az mesleği, yaşı, adı soyadı...

Flört etmeye hayatımda biri olmasına çok ihtiyacım var.