Ne Gecerse Icimden

bu sabah evden cikarken onun aldigi ceketi giydim, icimden bir ses onun bugun beni bu ceketle gorecegini soyledi...

gun icinde de ayni ses bi yerlerden fisildadi...

aksam kuafore gitmem gerekiodu ama nasil bi isteksizlik nasi bi isteksizlik, randevumu iptal ettim gitmedim...

ama ortada hala onun adinin gectigi bi'sey yok...

hatta yolda yururken arkadasimla konusurken gene o ses bu aksam goruscegimizi fisildayip kayboluyordu...

instada dolasirken begendigim bir seyi bu aksam gorusursek gosteriyim mutlaka diye bi kenara ayirdim...

ve beklenen oldu, aksam napiyosuna giris...

benim nazlanmalarima, benim yanina gidecegim yerden kalkip geri geldi ve beni aldi :-)) ben o kadar yolu nasi gitcem diye karakara dusunuodum oysa ki...

bi avm'de yemek istemiodum aslinda guzel bir et yemek istiyordum, cunku isten cikarken cok actim....

yine aklimdan gecen daha once onun bahsettigi bi yere goturdu beni bana hic bi'sey soylemeden...

garipti bugun, gercekten garip...

icimden ne gectiyse o oldu...

aslinda son zamanlarda bu hissi onla cok sik yasamaya basladim, bulusacagimiz zamanin enerjisi farkli oluyor...

son temassal bulusmamiz gibi bi aksiyon olmadi ama ortam yoktu :-))

aslinda yarin sabah erkenden bir toplanti icin hem de yatili hazirlanmam gerekirken ben onunla olmayi sectim ;-)

Evim

hayatta hic bir seyi tutkuyla yapmiyorum, istemiyorum, istesem bi ucundan tutsam bile diger yanim birak gidelim diyor...

zodyak'in birbirine ters yone bakan baliklari bende olunca, cok da yadirgamamak lazim bu durumu...

yarin aksam birlikte spor yapalim diye laf atip ortaya o da tamam diyince, sanki ben di'ilmisim isteyen gibi icimdeki huysuz prenses "ooofff amaaaan yapti"

yani asilsam biraz tutkuyla istesem ugrassam olcak ama...

o da benim gibi...

hem istio hem bi'si yapmio, biri yapsin -o da ben oluyorum- zorlasin...

onun icin bunca senedir ne olmaya ne bitmeye gidip gelioz...

gerci bu yillar bosa gecmedi...

olgunlasti her sey, tanidik birbirimiz, ruhlarimiz es oldu, kardeslerimiz arkadas...

herhangi bir kadin erkek arkadasligindan ote bir sey bizimki , dusunduklerimiz paylastiklarimiz...

ruh dalga boyunda esim, sevgilim...

gercekte olur muyuz bilmiyorum ama en zorunu yaptik biz...

bugun evin alt sokagindan geciyorduk arabayla, ben sokagi yakalamaya calisirken acik olan sun rooftan evim seslendin bana ve o andan itibaren icimdeki ses -kesinlikle ben degil- evim, evim, evim diye cigliklar atiyordu.

farkli bir enerjimiz var evimle de hissediyorum, son gittigimde sarkilarla -hem de benim sarkimla- karsilamasi bosuna degil beni...

sonra orda gecirdigim her anda hissettigim ait olma duygusu, evin ve sahibinin beni kabul etmesinden degildir de, neden?

Gunlerden...

gecen sene pek bir bedbaht gecirdigim, bu sene kendimce tedbirler alarak daha huzurlu ve mutlu gecirdigim...

cekirdek ailem disinda sevdigimin cekirdek ailesinin her bir uyesinin beni tek tek aramasi, bana bir isaret olmali...

o ki taaa dunyanin oteki ucundayken, tel, internet imkani kisitliyken beni telefonla arayip sesini duyuracak kadar beni seven, benim sevdigim...

her sene daha kalabalik olmayi dileyip hep ayni kaldigim...

ama bu sene bi farkla cok sukur ki eksigimiz yok demenin farkina varabildigim, bilincine erdigim...

cok sukur, bin sukur...

herseyin hayirlisi

Yastik

En son dustan sonra konusalim demisim, orda kalmisiz...

intihar etmedim hala burdayim yani...

dustan sonra dualarimi okudum, yattim 

ama yatarken kucuk bir yastigi aldim kollarimin arasina ona sarilip uyudum. 

sarilmak sihirli bir sey kesinlikle cansiz bir kumas sunger yigini olsa bile...

icindeki boslugu dolduruyor...

bir de dusun ki sevdiginin sana sarildigini, senin ona sarilip kendini guvende hissettigini...

nasil iyi bir sey...

iki satir ona yazdim, iki satir o bana yazdi...

muhim degildi konustuklarimiz ama orda oldugunu bilmek bile yetiyor insana...

-ki intihar psikolojimden bahsetmedim kendisine-

bu arada gorumcemle bazen ister istemez sidik yarisina giriom onun hakkinda...

iste sunu soledi mi sana dio, evet biliom hatta bunu da biliom diye yuksek sayi atmaya calisirken buluom kendimi...

yapmak istedigim bu di'il ama ic gudu diyelim, onun icin onemli oldugumu ispata calisiorum...

cunku o bana onun icin siradan oldugumu hissettirmeye calisti simdiye kadar

Ruh Halim

İntiharin esigindeyim...

Abartmiyorum...

beynim bana oyunlar oynuyor, kendimi kotu hissettiriyor...

spor yapmak bile degistirmedi modumu...

aslan dolunayi ve regl baslangici etkisi bunlar olsa gerek...

hayatimda ilk defa yolda ayaklarimi suruye suruye yurudum, bi araba carpsa da bana kurtulsam diye dusunecek bir hal...

abartiyor icimdeki biliyorum :-((

ama parantez aciyim beni bu kadar mutsuz eden is...

sanki o olmasa her sey yolunda olcak...

sicak bi dustan sonra bi daha konusalim