Kirilmis mi ki bu kalp...

ruhum bosladi beni...

asik degilken daha bi rolantide calisio sanki...

cok daha sakin, duragan, gel-gitsiz...

en son yazdigimda dellenmistim hafiften...

hafiften bi dogumgunu sendromu yasiyordum...

ama gecti, neyse ki gecti...

onla da bi sorunum olmadi...

gerektiginde yazdim da mesaj da attim...

uzakta oldugunu bilsem de bilmemezlikten geldim, o da bi'si solemedi...

sallamioruz birbirimizi, onemsemiyoruz...

gecen aksam sabah yazdigim mesaja hala cevap vermemesinden sebep, ic sesim ona soyluyordu...

artik biraktim seni, onemsemiyorum cevap yazmani derken...

mesajima cevap geldigini belirten melodi cinladi...

hala hissedebiliyor muyuz birbirimizi diye dusundum bir an...

ama ertesi sabaha kadar cevap vermedim mesajina...

eskiden olsa...

allaha sukrediyorum boyle sakin huzurlu isteyerek kapatiyorum kapisini...

arkadasligina bir itirazim yok, olmali, olur da insallah...

ama o bilemedi bu kadar seven bir kadinin kalbinin kiymetini...

tek korkum, onunla birlikte sevgi, tutku, kadin erkek iliskisine dair ne varsa o kapadigim kapanin ardinda birakmak...

inkar etsem de galiba kalbim kirilmis :-((

Sinir Bozucu

niye bozuluyorum ki, niye kiskaniyorum ki...

benim olmak istedigim evde...

benim manzaramda...

ortak olan o gunumuzun pastadaki mumlarini gormek...

bizimle benimle hic alakasi olmasa da kiskaniyorum iste :(((

iyilesmedim ben, kendimimi kandiriyorum acaba???

simdi durup durup bakarim, kendi kendime iclenirim de ben :-(((

offff offfff

aaaayyy cildiriciiiimmm

dondum bi da baktim, inadina sanki baska bi resim daha koymus

benim sevdigim cay bardaklarini di'il siradan bardaklari kullanmislar, bes tane catal var. 

kim kimler ki???

23:30

sakinledim...

elmayla armutu karsilastirmak gibi...

kosullarimiz sifatlarimiz o kadar farkli ki birbirinden...

ben hic yokum 

o yillardir var ama resmi bi kimligi yok

daha elti olmadan, hep bi kiyas var

benden yana

ozellikle yilin bu zamanlarinda

aslinda olsa bi yerim yaninda durabildigim boyle yapmam belki de

dun gec saatte aramasi program teklif etmemesi, her sene oldugu gibi bu sene de buruk gecirmeme neden oldu...

ruhumu kurtarmaliyim ona olan saplantisindan, yoksa cok mutsuz olucam olucaz ...

Gun

gercekten esas sinavim bugun benim...

bu gunumun nasil gececegi gectigi tamamiyle onun gune yaklasimina bagli...

ne fena...

beklentisiz olsam da icimdeki hala bekliyordu bi'siler...

ablalari aradi, annesi aradi...

evet bugun beni en mutlu eden en heyecanlandiran telefon annesinden gelendi :-))

ama kendisi...

gunun bitmesine saatler kala, yerine getirilmesi gereken bi'sey gibi aradi, konustuk kapattik...

anlamsiz ici bos...

gereksiz anlam yuklenmis herkesin kisisel takviminde farkli bi yerde olan bi gun gibi geldi bana bu sene...

bitse de...

uzerimdeki stress kalksa

sukur

bazen oyle bir duygu firtinasi gelior ki....

o an yazabilsem neler neler yazarim ama zaman ve mekan uygun olmuyor...

sonra onun ustune baska baska duygular geliyor 

onlar dibe cokuyor...

once ona hasretim, yalnizligim, her sene subatin bu gunlerinde hissettiklerim kulagimdaki muzikle birlesip beni karanlik inine suruklemeye calisti...

hani bitirmistin?

esas sinavin bu senin...

unuttum biraktim derken bugunlerde yine onu sayikliyorsan daha bitmemis senin isin onla...

yagmur yagiyordu, islandim...

yagmurla birlikte aglamak geldi icimden ama bugun gozunde birikecek bir damla sevgililer gunu mutsuzuna cikaracak adini...

hic alakasi olmayan yaftayi uzak tutmak istedim kendimden...

sonra icimden boyle gunlerde onun programi var sanirken herkesin sessizce evde oturdugu gecti...

ve sanirim yanilmiyorum...

gordugum isik onundu...

sanki bi su serpildi yuregime...

taksi yerine yurumeyi tercih ettim sagnak yagmurda...

icimdeki isyan sukre birakti yerini...

yaratanin mucizesine yagmura...

İmtihan

Türkün ateşle imtihanı gibi...

Benim de ateşle imtihan zamanım...

Beklentiye girmemek, beklememek ama diğer yandan da için için istemek...

Kum saati bitince yediremesen de kendine içten içe bi hayal kırıklığı...

Umursamasan da artık n'aptığını n'apmadığını

Yılların alışkanlığı

Aslında yılların tecrübesi öğretmiş olsa da hayal kırıklıklarını, öğrenmek istemeyince öğrenmiyor işte insan...

Evet günü gününe olmasa da beni şaşırtan çok mutlu eden sürprizleri de oldu, umduğumu alamayınca anın hayal kırıklığıyla benim patavatsızlıklarım da...

Ama tabi benim aylar süren düşünme, oluşturma, heyecanlı coşkun üretim süreçlerimle kişiye özel hediyelerimle kıyaslayınca; bizim tahtaravellinin poposunun yerde olduğu tarafı tahmin etmek zor değil.

Gerçi son zamanlarda o popo uzaklaştı yerden, tepedeki yavaş yavaş alçalıyor ama hala poposu yerde değil.

Hasret

Allah Allah???

N'oldu böyle bana...

Evimi özledim :((

Hem de çok :((

Tabiki onunla orda geçirdiğim anları da...

durup dururken aklıma geldi

Çamaşır makinesi olmadığı, alsak nereye koyarız?

yok terastaki yer olmaz oraya kalorifer taktırsak bile olmaz

banyo ya???

duşla lavabo arasına???

hazır girişmişken lavabo ve dolapları da modern bi tasarımla değiştirsek

aaa duş demişken

:)))

ne gündü ama

hatıralar canlandı, canlandı

ve burdayım

evimi çooooook özledim

kalbi kırık bi özlem mi, kavuşamıycak mıyız yoksa bi daha mı???

hayır hiç biri di'il

sevgi dolu, yine güzel günlerimiz olacak, umut dolu bi özlem

evime sevgimi gönderdim

o da beni özledi biliyorum

sahibi???

ona da yüksek frekanslı duygular gönderdim, almıştır bence :)))

böyle diyosun, yoksa en başa mı döndük dersen???

yoooo

:))))

farkinda di'il

jung dusunduruyor beni...

golgemi, yansitmami, animami, animusu...

kendimizdeki eksigi tamamlayana asik olurmusuz...

anima icimizdeki erkek yanmis...

su selale deniz sembolize edermis...

deniz kiyisinda denize ulasmak icin cabaladigim ruyalarim...

ruhumu cozmeye, saplantili askimi anlamaya calisiyorum...

kendi orta yas krizimi girdigim bireylesme surecinde nerde oldugumu...

biraktim umursamiyorum diyorum onu diger yandan da guzel olan her seyi yok saymak yerine hatirliyorum...

o muhtesem gunumuzu kahvalti, yuruyus, dus, sinema ve tekrar eve donup yemek yapip yememiz...

yani savas yok, kotulemek yok, yok saymak yok...

evet bunlari onla yasadim ama bunlarin da gerisi gelmiyor

olduguyla kaliyor ve bana yetmiyor

olamadigina gore olmadigina gore oldurtmak icin kendimi kanirtamam artik

yeterince cabaladim

yani kavga yok kusluk yok mantik var

evet hala keske olsaydi diyor bi yanim ama uzulme be o yanim

adamin meraki yok ki...

kimsenin yaklasmaya cesaret edemedigi akilli ve guzel bi kadini diz cokturmusken onunde farkinda di'il

;-)))

ruh

o kadar karisik ki...

jung'u anlamaya calisiorum, ogrenmek ufkumu aciyor...

kendi icimde yasadigim savaslarin aslinda bireylesme surecinde kendimi anlamam icin gecmem gereken yolllar oldugunu goruyorum

icimizdeki anima ve animusu taniyorum...

siklikla ruyalarimda gordugum deniz kiyisi denize ulasma durtusu animamin etkisi olsa gerek

neyse...

aslinda baska seylerr yazacaktim icimdeki ama o an yazmayinca ucup gidiyor

is yapmak istemeyen benle aslinda yapmam gerektigini soyleyen taraflari orta yolda bulusturma cabalarim var...

is yapmak istemeyenin saglam bi dayanagi yok tamamen keyfi...

diger taraftan calisacagim proje keyifli zevk alacagim bi'sey yapmak istiorum ama keyif cadisi surekli tirtiklio :-(

ama yenicem onu...

hayatimin en huzurlu is donemini yasiyorum, boyle surup gitse ne guzel...

ama bi'seyler uretmem lazim farkindayim...

diger taraftan bitmekte olan muzmin sevdam...

rahatsizlik vermior

aklima gelmior

ve di'il o, hayatima hic kimseyi sokmak istemiyorum

lafta istiyorum da gercekten istemiyorum onun icin saklaniyorum sakliyorum kendimi

yalnizligimi seviyorum

onu da bu yuzden bu kadar cok sevdim, beni hep yalnizligimla biraktigi arada bir gelip paylastigi icin...

Nasilim???

İyiyim...

pazar gunu ona uydurmadigim icin planimi huzurluyum da hatta...

gun ortasi bi kac mesaj atip iletisime gecti benle, ben de gayet esprili cevap verdim

ama ne yoklugunu hissettim ne keske dedim...

kuaforum gelin sacini ne zaman tariycam dedi ayni gun...

alimlisin, akillisin, guzelsin...

bi sen boyle dusunuyosun dedim...

ben sana yakindan bakiyorum dedi...

demek yaklastirmiorum kimseyi yanima dedim...

dogru...

gucluyum, kendimden eminim, kimseye ihtiyac duymuyorum

sevilmenin disinda

agzi acik aptal bi asik da istemiorum

istesem bu yaz basinda vardi bi tane etrafimda

evet desem haftasina istemeye gelirdi

akilli olsun, benim kadar hayatin farkinda olsun, yasamayi, yemeyi icmeyi bilsin, 

-evet bu ozellikleri siralarken onu dusunup sectigimi inkar etmiycem-

inkar edemem ki onu :-(

hayatimdaki yerini, bana kattiklarini

benden goturdukleri???

varmis gibi gelmior bana

ben izin vermeden hic bi'sey alamaz kimse benden

boyle zamanlarda cok ozluyorum onu, gozyaslarim akiyor yanaklarimdan

ama caresi o degil

onu da biliyorum.............

unutmak

prens yada kurbaga???

veya herhangi bi ozel kurbaga cinsi???

hicbiri...

insan...

hic tanimadigim, bilmedigim, hic bi'sey hissetmedigim bi yabanci...

herseyden cok kendim garipsiyorum kendimi...

alismam zaman alicak kendime, asik oldugumu unutmak degil...

musait zamanlarimizin uyusmamasi bu haftasonu icin genis bir program yapmamiza engel oldu...

uymayan programlar ne onun sucuydu ne benim...

ama program yapmak icin cabalayan ben oldugum icin bana koyuyor olmamasi :-(

ve sonra bir kez daha hatirliyorum zaten vazgecmis oldugumu ondan...

ve ne bir kurbaga ne bir prens sadece bi insan kaliyor elimde...