Ruhumu en cok karistiran kisi hakkinda yazmasam olmaz tabi ki...
Ama tanistigimiz gunden beri ilk kez bu sene dogumgununde napsam ona diye deli divane olmadim...
Fikirler uretmedim, yaratici hayallerin pesine dusmedim ve supriz yapmak icin heyecanla saga sola kosturmadim
Ve hala daha da bu konunun cok ustune dusmuyorum, elbet bi anda bi simsek cakar gorusene kadar bi sey bulurum diyorum
Ama en onemlisi ona sokcak bi lafim var...
Once onu sokup sonrasinda bi sey yapmak niyetindeyim...
Son hediyemi hediyelerimi bir kez bile kullanmadi...
Hele ki o bir kacanoz dolusu seyin icinden birini dahi kullanmamis olmasi kalbimi kirdi...
Bunu ona soylicem, ondan sonra belki bi si yaparim...
Bu arada dogum gunu gecti ve bizim en yakin gorusme ihtimalimiz eylul sonu...
Haziran ortasindan beri yuz yuze gelmedigimiz dusunulurse, ilk gorusmeden beklentim buyuk...
Haaaa kendisi eskisi kadar cok umrumda mi???
Hayir di'il
Belki de bu surec onu kalbimden cikarmanin gecis surecidir...
Ne guzel????
Onu seven ona kendini bu kadar ozel hissettiren Bi kadina bunca yildir kayitsiz kalan kalabilen bi erkege yapabilecegim baska bi sey yok artik...
Bunu kabulleniyorum sanirim
